İsa, Fısıh bayramından altı gün önce, ölümden dirilttiği
Lazar'ın bulunduğu Beytanya'ya geldi. 2Orada kendisi için bir
ziyafet düzenlediler. Marta hizmet ediyordu. İsa'yla birlikte
sofrada oturanlardan biri de Lazar'dı. 3Meryem, çok değerli saf
hintsümbülü yağından yarım litre kadar[ü] getirerek İsa'nın
ayaklarına sürdü ve saçlarıyla ayaklarını sildi. Ev yağın güzel
kokusuyla doldu.
4-5Ama öğrencilerinden biri, İsa'yı sonradan ele verecek olan
Yahuda İskariyot, «Bu yağ neden üç yüz dinara satılıp parası
yoksullara verilmedi?» dedi. 6Bunu, yoksullarla ilgilendiği için
değil, hırsız olduğu için söylüyordu. Ortak para kutusu ondaydı
ve kutuya konulandan aşırıyordu.
7İsa, «Kadını rahat bırak» dedi. «Bunu benim gömüleceğim gün
için saklasın. 8Yoksullar her zaman aranızdadır, ama ben her
zaman aranızda olmayacağım.»
9Yahudilerden büyük bir kalabalık İsa'nın Beytanya'da
bulunduğunu öğrendi ve yalnız İsa için değil, O'nun ölümden
dirilttiği Lazar'ı da görmek için oraya geldi. 10Başkâhinler ise
Lazar'ı da öldürmeyi tasarladılar. 11Çünkü onun yüzünden birçok
Yahudi gidip İsa'ya iman ediyordu.
12Ertesi gün, bayramı kutlamaya gelen büyük kalabalık İsa'nın
Kudüs'e gelmekte olduğunu duydu. 13Hurma dalları alarak O'nu
karşılamaya çıktılar. «Hozana! Rab'bin adıyla gelene, İsrail'in
Kralına övgüler olsun!» diye bağırıyorlardı.
14-15İsa bir sıpa bulup üzerine bindi. Yazılmış olduğu gibi,
«Korkma, ey Siyon kızı!
Bak, Kralın bir sıpaya binmiş geliyor.»
16Öğrencileri ilkin bunları anlamadılar. Ama İsa yüceltildikten sonra bu sözlerin O'nun hakkında yazıldığını, halkın bunlarıO'nun için yapmış olduğunu hatırladılar. 17Lazar'ı mezardan çağırıp ölümden dirilttiği sırada İsa'yla birlikte bulunan kalabalık buna tanıklık etti. 18İsa'nın bu mucizeyi yaptığını duyan halk O'nu karşılamaya çıktı. 19Ferisiler ise birbirlerine, «Görüyorsunuz, elinizden hiçbir şey gelmiyor. Tüm dünya O'nun peşine takıldı» dediler.
«Rab, verdiğimiz habere kim inandı?
Rab'bin gücü[y] kime gösterildi?»
39-40İşte bu yüzden iman edemiyorlardı. Nitekim Yeşaya başka bir yerde de şöyle demişti:
«Tanrı onların gözlerini kör etti
ve yüreklerini nasırlaştırdı.
Öyle ki, gözleri görmesin,
yürekleri anlamasın
ve bana dönmesinler.
Dönselerdi, onları iyileştirirdim.»
41Bunları söyleyen Yeşaya, İsa'nın yüceliğini görmüş ve O'nun
hakkında konuşmuştu. 42Bununla beraber, önderlerin bile birçoğu
İsa'ya iman etti. Ama Ferisiler yüzünden, havra dışı edilmemek
için iman ettiklerini açıkça söylemediler. 43Çünkü insandan gelen
övgüyü, Tanrı'dan gelen övgüden daha çok seviyorlardı.
44İsa yüksek sesle, «Bana iman eden bana değil, beni gönderene
iman etmiş olur» dedi. 45«Beni gören, beni göndereni de görür.
46Bana iman eden hiç kimse karanlıkta kalmasın diye, dünyaya ışık
olarak geldim. 47Sözlerimi işitip de onlara uymayanı ben
yargılamam. Çünkü ben dünyayı yargılamaya değil, dünyayı
kurtarmaya geldim. 48Beni reddeden ve sözlerimi kabul etmeyen
kişiyi yargılayacak biri var. O kişiyi son günde yargılayacak
olan, söylediğim sözdür. 49Çünkü ben kendiliğimden konuşmadım.
Beni gönderen Baba'nın kendisi ne söylemem ve ne konuşmam
gerektiğini bana buyurdu. 50O'nun buyruğunun sonsuz yaşam
olduğunu biliyorum. Bunun için ne söylüyorsam, Baba'nın bana
söylediği gibi söylüyorum.»